بسم الله الرحمن الرحیم
با نام تو آغاز می کنیم باشد که یاری مان کنی
نسل چهارم
نسلی که سوال ندارد، مقطوع است.
دریافت فایل1- من ایرانی ام البته این امر ربطی به مکتب ایرانی و امثال آن ندارد ولی واقعا ایران را دوست دارم. ایرانیان به واسطه برخورداری از بنیانهای دینی، اجتماعی و فکری خاص خود، همواره در مقابل ظلم ایستادهاند و ناحقی و باطل را بر نتابیدهاند.
2- به یاد نمیآورم که تاکنون در راهپیمایی 22 بهمن شرکت نکرده باشم ولی هر سال که میروم تعجبم از ملتی که اینگونه عاشق دین و کشور و رهبرشان هستند بیشتر و بیشتر میشود. اقرار میکنم که هنوز مردم کشورم را نشناختهام ولی واقعا دوستشان دارم.
3- بارها برای من جای سوال بوده است که مردمی که این قدر مشکلات دارند و همواره از وضعیت زندگی خود – چه به حق و چه به ناحق- ناراضیاند، چرا در هنگامه نبرد و تهدیدات دشمن و زمانی که احساس میکنند که هویت دینی و ملیشان زیر سوال میرود مردانه پای به میدان مینهند و اینگونه قد علم میکنند؟! عجیب مردمانی هستند مردم کشورم.
4- تا چند سال پیش که آنانی که از دین و ایمان و حقیقت بویی نبردهاند به تحقیر ساندیسهای راهپیماییهای ایرانیان میپرداختند آرزو می کردم که ای کاش از این پس در راهپیماییها چیزی ندهند و بهانه در دست این پلیدمردمان ننهند ولی الان معتقدم که ساندیس که هیچ، کل دنیا را هم به مردم کشورم بدهند باز هم به اندازه یک گام از آن راهپیماییشان نمیشود! عزیز مردمانی هستند مردم کشورم.
5- وقتی پیرمردان و پیرزنانی که عصا به دست و لنگان لنگان در راهپیماییها حاضر میشوند! وقتی کودکان داخل قنداقه که مادرشان- حتی از نظر حجاب و ظاهر هم چندان مقبول نیست- بر روی کالسکهشان مینویسد "من هم یک دانشمند هسته ای هستم"، و هزاران صحنه زیبا و به یادماندنی خلق میشود! آیا نباید گرد پای این مردمان را توتیای چشم کرد؟! آری غریب مردمانی هستند مردم کشورم.
6- آری! رهبر و مقتدا راست گفت که "... خواهید دید!" ولی ای کاش اندکی حقیقتبین بودند.